મારો પહેલો બ્લોગ

આજે પહેલી વખત બ્લોગ લખવાનો પ્રયત્ન કરુ છું. છેલ્લા કેટલા વખતથી ગુજરાતી માં લખવાનું વિચારતો હતો,પણ ગુજરાતી FONT સેટ કરવામાં થોડી તકલીફ પડી…thanks to dhavalbhai…ઍમની વેબસાઇટ પરથી મળેલ હેલ્પથી હવે મારા માટે ગુજરાતીમાં લખવાનું શક્ય બન્યું…….(dhavalshah.com)

આજે આમતો કંઇ ખાસ પ્લાન નથી,એનો એ જ રવિવાર અને એ જ મોડું ઉઠવાનું,ઢોંસો નાસ્તામાં ખાવાનો….દર શુક્રવારે એમ વિચાર આવે કે આ વખતે વીકેન્ડ પર કંઇક વાચીંશ,પણ એ વિચાર જ રહી જાય છે. આમ તો દર રવિવારે ઉઠીને દિવ્ય-ભાસ્કરમાં શરદ ઠાકર અને ગુજરાત સમાચારમાં જય વસાવડાને વાંચવાનો કાર્યક્રમ હોય છે….પણ આજે ધુલેટીની રજાને કારણે એ પણ શક્ય ન બન્યું.પરંતુ, હા ગઇકાલે રીડગુજરાતી પર શરદ ઠાકરનો લેખ વાંચ્યો,મજા આવી ગયી….

મન બહુ ચંચળ છે ને પ્રત્યેક ક્ષણે વિચારોનો કાફલો બદલાતો રહે છે પણ એનું આત્મ-કેન્દ્રીં વલણ મોટેભાગે સંબંધો ના સરવાળા બાદબાકીમાં જ હોય છે એવો મારો મત છે…ગયા વર્ષે આ સમય મારા માટે ખૂબ જ કઠીણ હતો…ને તેનો અંત ખૂબ જ સુખદ રીતે આવ્યો..એની પાછળ મને મળેલા ઉત્તમ મિત્રો અને મારો પ્રિય ભાઇ જવાબદાર છે…પણ આ બધું મને એક બહું સરસ વાત શિખવાડી ગયી જે મેં બહું વખત “પરમ સમીપે-કુન્દિકા કાપડિયા”ની બૂકમાં વાંચી છે

 “જવાબ આપવાની એની પોતાની રીત છે” આમ તો એક જ વાક્ય છે પણ અર્થ ક્દાચ બહુ બધી સમસ્યાનું નિરાકરણ છે…જે ઉત્તરોત્તર ઇશ્ર્વર પ્રત્યેની શ્રધ્ધા વધારે છે…અનેક વખત આ વાચ્યાં અને વિચાર્યા પછી પણ ઘણી વખત ગફલત કરી બેસાય છે હજું એને પચાવતા થોડો સમય લાગશે…